لحظه رو احســـــاس کن

کلاژن یک نوع پروتئین است که در بافت‌های بدن انسان و سایر حیوانات یافت می‌شود. این پروتئین از زنجیره‌های پپتیدی شکل گرفته است. کلاژن به عنوان یکی از عناصر اصلی سازنده بافت‌های بدن، استحکام و انعطاف‌پذیری به آن‌ها می‌بخشد؛ همچنین کلاژن در فرآیندهای ترمیم و بهبود بافتی نیز نقش مهمی دارد. این پروتئین می‌تواند به صورت الیاف بلند و ضخیم شکل گرفته، مانع از پاره شدن و تماس مستقیم بین سلول‌ها شده و در نتیجه باعث حفظ ساختار و قوام بافت‌ها ‌شود. از عوارض کمبود کلاژن می‌توان به ضعف عضلات، تحرک بیش از حد در مفاصل، پوکی استخوان، پوسیدگی دندان، خونریزی و کبودی غیرطبیعی، چروک و همچنین کدر شدن پوست اشاره کرد که برخی از افراد برای جلوگیری از آن، اقدام به مصرف انواع دمنوش کلاژن ساز و مواد غذایی کلاژن ساز می‌کنند. طبق مطالعات علمی، از سن 25 سالگی بدن ما کلاژن کمتری تولید می‌کند. با این حال، رعایت یک رژیم غذای سرشار از ویتامین C، آنتی اکسیدان‌ها، پروتئین و مواد معدنی می‌تواند تاثیرات کمبود کلاژن در بدن را تا حد زیادی کاهش دهد. گذشته از آن، یکی دیگر از عوامل تعیین کننده برای فراوانی یا کمبود کلاژن استرس است. یکی از مولفه‌های کلیدی آسیب اکسیداتیو و سلولی، قرار گرفتن در معرض استرس‌های عاطفی، ذهنی و بیولوژیکی است که مستقیماً در پیری تاثیر گذار است.