بیماری ‌های جنسی

در حال حاضر گسترش بیماری‌‌های جنسی یکی از معضلاتی است که اکثر جوامع با آن مواجه هستند زیرا سرعت انتقال این دسته از بیماری‌ها بسیار بالا است. از طرف دیگر با انجام یک‌سری کارهای ساده مانند واکسیناسیون و استفاده از کاندوم در رابطه جنسی می‌توان از شیوع بیماری‌های جنسی تا حد زیادی پیشگیری کرد.

خرید دمنوش های معجزه‌آسا هیرکانوش با قیمتی باور نکردنی!!!😲

تعریف بیماری های جنسی

بیماری جنسی (sexually transmitted disease) یا (STD) به نوعی از بیماری گفته می‌شود که راه اصلی انتقال آن برقراری رابطه جنسی محافظت نشده است. این نوع از بیماری‌ها به دو دسته خوش خیم و بدخیم تقسیم می‌شوند که دسته اول آن به سادگی و با دارو قابل درمان هستند اما درمان دسته دوم بسیار پیچیده یا غیر‌ممکن است. معمولا سرعت منتقل شدن انواع بیماری جنسی به شدت بالا است و فرد پس از مبتلا شدن با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. اما با اندکی آگاهی، اطلاع از روش‌های پیشگیری و زدن واکسن می‌توان از انتقال بیماری‌های جنسی پیشگیری کرد.

چنانچه رابطه جنسی پرخطری را تجربه کردید و مشکوک به بیماری جنسی هستید‌. می‌توانید به دکتر زنان یا اورولوژیست مراجعه کنید یا از مراکز معتبری که به صورت تلفنی مشاوره می‌دهند کمک بگیرید زیرا هر چه زودتر برای تشخیص و درمان بیماری جنسی مراجعه کنید، شانس درمان شما بیشتر خواهد بود.

معرفی انواع بیماری های جنسی

طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی بیماری‌های جنسی از نظر  عامل بیماری‌زا به ۵ دسته تقسیم می‌شوند. این بیماری‌ها از طریق آمیزش (دهانی، مقعدی و مهبلی) یا سوزن معتادان از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. همچنین امکان انتقال برخی از این بیماری‌ها حین زایمان یا در دوران بارداری و شیردهی از مادر به جنین منتقل می‌شود که در ادامه به معرفی آن‌ها پرداخته شده است:

بیماری‌ های عفونت باکتریایی

این دسته از بیماری‌ها به دلیل غلبه باکتری‌های بیماری‌زا به باکتری‌های سالم پیش می‌آید و در حالت کلی می‌توان گفت که ۴ نوع بیماری جنسی عفونت باکتریایی وجود دارد:

سوزاک

سوزاک یکی از شایع‌ترین انواع بیماری جنسی به حساب می‌آید که از طریق رابطه جنسی واژینال یا مقعدی منتقل می‌شود. سوزش شدید ادرار و ترشحات چرکی از جمله علائمی هستند که نشان دهنده بیماری جنسی سوزاک است. این بیماری از طریق آزمایشات میکروسکوپی قابل تشخیص است و برای درمان آن باید از آنتی بیوتیک‌هایی همچون پنی سیلین، تتراسایکلین، سفتریاکسون، داکسی سایکلین و… استفاده کرد. عدم درمان سوزاک در زنان باردار منجر به نابینایی نوزاد آن‌ها پس از تولد می‌شود.

شانکروئید

شانکروئید ( chancroid ) یکی از انواع بیماری جنسی است که عامل اصلی آن باکتری هموفیلوس دوکرئی (Haemophilus Ducreyi) است و افرادی که در مناطق گرمسیر زندگی می‌کنند، بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند‌. این بیماری خود را از طریق یک جوش کوچک، نرم و دردناک نشان می‌دهد که رفته رفته به زخم تبدیل می‌شود. برای تشخیص باید به پزشک زنان یا ارولوژیست مراجعه کرد تا پزشک آنتی بیوتیک‌هایی همچون سفتریاکسون، آزیترومایسین، اریترومایسین و سیپروفلوکساسین را تجویز نماید.

سیفیلیس

سیفلیس یا سفلیس نیز نوعی بیماری جنسی است که عامل اصلی آن باکتری ترپونما پالیدوم است و مانند سایر بیماری‌ها از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. این بیماری نیز خود را از طریق کورک‌های کوچک و قرمز نشان می‌دهد که این کورک‌ها در هر کجا از پوست بدن ممکن است ظاهر شوند. تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون یا آزمایشات میکروسکوپی اتفاق می‌افتد و برای درمان آن معمولا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود‌.

کلامیدیا تراکوماتیس

کلامیدیا که از طریق باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia Trachomatis) به وجود می‌آید و نوع دیگری از انواع بیماری جنسی عفونت باکتریایی محسوب می‌شود. این بیماری معمولا از راه رابطه جنسی مقعدی یا واژینال انتقال پیدا می‌کند. علاوه‌بر آن کلامیدیا در حین زایمان از طریق مادر به نوزاد نیز منتقل می‌شود. این بیماری جنسی خود را با علائمی همچون ترشحات واژن، ترشحات بدبو، خونریزی مقعد، سوزش ادرار و درد هنگام ادرار نشان می‌دهد. کلامیدیا تراکوماتیس با استفاده از آنتی بیوتیک‌هایی مانند ماکرولیدها (آزیترومایسین، اریترومایسین و کلاریترومایسین) و تتراسایکلین‌ها قابل درمان است.

بیماری های عفونت ویروسی

عامل اصلی این نوع بیماری‌ها، ویروس‌های عفونی هستند. به همین دلیل از طریق واکسیناسیون و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌توان از بروز آن‌ها پیشگیری کرد.

تبخال دستگاه تناسلی (HSV)

تبخال دستگاه تناسلی از طریق ویروسی به نام هرپس سیمپلکس (HSV) در نواحی تناسلی به وجود می‌آید. بیماری جنسی (HSV) معمولا علامت خاصی ندارد و فقط ضایعات بسیار ریزی در ناحیه تناسلی دیده می‌شود، به همین دلیل گاهی اوقات افراد متوجه ابتلا به بیماری نمی‌شوند. از طریق آزمایش خون و آزمایشات ضایعه‌ای می‌توان (HSV) را تشخیص داد. همچنین به کمک داروهای ضد ویروس امکان درمان آن وجود دارد.

کوندیلوما آکومیناتوم (زگیل تناسلی) یا (ویروس پاپیلوم انسانی)

ویروس اِچ‌پی‌وی که یکی از انواع ویروس‌های دی‌ان‌ای دار است، سبب به وجود آمدن این بیماری جنسی می‌شود. زگیل تناسلی جزو بیماری‌های همه‌گیر به حساب می‌آید و راه اصلی انتقال آن رابطه جنسی است. به همین دلیل اکثر افرادی که از لحاظ جنسی بسیار فعال هستند و با افراد متعدد رابطه برقرار می‌کنند به بیماری زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند. برای درمان زگیل تناسلی معمولا سیستم ایمنی فرد را تقویت می‌کنند و از روش‌هایی همچون لیزر کربن دی‌اکسید، سرما درمانی با نیتروژن مایع، اینترفرون آلفا، و فوتودینامیک تراپی با آمینولولونیک اسید برای از بین بردن ضایعه استفاده می‌کنند تا از گسترش آن جلوگیری نمایند.

هپاتیت ب

ویروس هپاتیت ب عامل اصلی این بیماری است که در خون و مایع منی وجود دارد و سبب آسیب دیدن کبد می‌شود. البته از طریق واکسیناسیون می‌توان تا حدودی از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد. سوراخ شدن پوست از طریق اجسام تیزِ آلوده و رابطه جنسی محافظت نشده، دو عامل اصلی انتقال این نوع بیماری هستند. معمولا هپاتیت ب دارای نشانه‌هایی همچون حالت تهوع، دل درد، تیرگی ادرار و زردی پوست و سفیدی چشم است. برای درمان این نوع از بیماری‌های جنسی باید به متخصص بیماری‌های عفونی ‌مراجعه کرد.

ایدز

بیماری ایدز که به سندرم اکتسابی فقدان ایمنی بدن شهرت دارد از طریق ویروسی به وجود می‌آید و دستگاه ایمنی مورد هدف قرار می‌دهد. در واقع این ویروس سیستم ایمنی بدن را به شدت ضعیف می‌کند، به همین دلیل فرد به بیماری‌های شدید عفونی، سرطان و تومور نیز مبتلا می‌شود. متاسفانه باید گفت که این بیماری هیچ درمانی ندارد و فرد تا آخر عمر به این بیماری مبتلا است.

بیماری های عفونت تک یاخته ای

عفونت تک یاخته همانطور که از نام آن مشخص است از یک سلول تشکیل شده و معمولا هیچ اندامکی ندارد.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس ( Trichomoniasis) بیماری جنسی دیگری است که عامل اصلی آن تک یاخته تاژکداری به نام تک تارچه مهبل (تریکوموناس واژینالیس) است. علائم این بیماری در زنان خروج ترشحات چرکی از واژن، سوزش ادراری و درد زیر شکم است و معمولا در مردان علائم چشم‌گیری ندارد. برای درمان تریکومونیازیس از کرم‌های موضعی مانند کلوتریمازول، داروهای خوراکی مانند کپسول فلوکونازول یا محلول‌های شستشو کننده موضعی مانند بتادین استفاده می‌کنند.

بیماری های عفونت قارچی

عفونت قارچی یک عامل بیماری‌زا است که سبب بروز عوارضی همچون تورم، قرمزی پوست، خارش شدید، ترشح و درد می‌شود. کاندیدا آلبیکانس از جمله قارچ‌های عفونی است که در ناحیه تناسلی رشد می‌کند.

تینیا کروریس

تینیا کروریس رایج‌ترین عفونت قارچی است که در ناحیه کشاله ران و اطراف آن رشد می‌کند و باعث به وجود آمدن جوش‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود. معمولا از طریق کرم‌های موضعی و داروهای ضد‌قارچ می‌توان این بیماری را برطرف کرد. تعریق زیاد و استفاده از لباس زیر مرطوب سبب بروز این بیماری می‌گردد و امکان انتقال آن از طریق رابطه جنسی و لباس زیر مشترک نیز وجود دارد‌.

بیماری های انگلی

به بیماری‌هایی که توسط یک انگل خارجی به وجود می‌آیند، بیماری انگلی گفته می‌شود. این انگل خارجی معمولا بر روی سطح پوست زندگی می‌کند و باعث به وجود آمدن علائمی همچون خارش یا زخم می‌شود. دو بیماری زیر از جمله بیماری‌های انگلی جنسی محسوب می‌شوند.

شپش عانه

شپش عانه یک نوعی انگل خارجی است که حدود ۳ هفته زنده می‌ماند. این نوع از انگل غالبا به موهای زائد ناحیه تناسلی وصل می‌شود اما امکان قرار گرفتن آن‌ها در موهای زیر بغل، سبیل، ریش، مژه یا ابرو هم وجود دارد. خارش شدید و غیر‌قابل تحمل علامت اصلی این بیماری است. تماس جنسی، استفاده از حوله‌ مشترک یا رختخواب آلوده از جمله عواملی هستند که سبب انتقال شپش عانه می‌شود. برای رفع شپش باید از محلول پرمترین ۱ استفاده کرد.

جرب

جَرَب نوعی بیماری انگلی خارش‌دار محسوب می‌شود که عامل آن بند پایی به نام هیره‌ خارشی است. هیره خارشی در واقع یک موجود بسیار ریز مانند کنه است که اندازه آن تقریبا ۰٫۴۵ تا ۰٫۳ میلی‌متر است‌. این موجود در سطحی‌ترین لایه پوست زندگی می‌کند و حدود ۳۰ روز طول عمر دارد. معمولا از طریق تماس پوست سالم با پوست بیمار، رخت خواب آلوده و استفاده از لباس زیر مشترک منتقل می‌شود. پماد پرمترین، شامپو لیندان، پماد کروتامیتون و محلول گامابنزن هگزاکلراید از جمله داروهایی هستند که به کمک آن‌ها می‌توان جرب را درمان نمود.

علائم بیماری های جنسی

معمولا بیماری‌های جنسی به دو نوع بدون علامت و با علامت دسته‌بندی می‌شوند. در نوع اول همانطور که از نام آن مشخص است فرد هیچ علامت ظاهری در بدن خود مشاهده نمی‌کند و هیچ‌گونه احساس دردی نیز ندارد. اما در نوع نوع دوم یک‌سری علائم در بدن افراد ظاهر می‌شود، مثلا احساس درد، سوزش و خارش در ناحیه تناسلی حین رابطه جنسی یا ضایعات پوستی از جمله علائم هشدار دهنده بیماری جنسی به حساب می‌آیند. علاوه‌بر چند مورد قبلی که بین زنان و مردان مشترک است. علائمی همچون اختلال در چرخه سیکل قاعدگی و داشتن ترشحات غیرعادی از واژن نیز جزو علائم بیماری جنسی در زنان محسوب می‌شوند.

در صورتی که رابطه جنسی محافظت نشده‌ای را پشت سر گذاشته‌اید و علائم مشکوک را دارید هر چه سریع‌تر به پزشک زنان یا اورولوژیست مراجعه فرمایید.

روش تشخیص بیماری های جنسی

به طور کلی می‌توان گفت که بیماری‌های جنسی از نظر عامل بیماری در ۵ دسته مختلف قرار می‌گیرند. معمولا برخی از بیماری‌های جنسی دارای علامت و برخی دیگر نیز بدون علامت هستند. برای تشخیص دقیق نوع بیماری نمی‌توان به این علامت‌ها اکتفا کرد، بلکه باید به پزشک مراجعه شود تا پزشک از طریق معاینه بالینی یا انجام آزمایشات خونی و میکروسکوپی بتواند نوع بیماری را تشخیص دهد. در همین راستا به افرادی در روابط جنسی فعال هستند و با افراد مختلف رابطه جنسی برقرار می‌کنند، توصیه اکید می‌شود که در دوره‌های زمانی مشخص تحت آزمایش و معاینه قرار بگیرند تا در صورت بروز بیماری هرچه سریع‌تر درمان آن‌ها آغاز شود.

بیشتر بدانیم : رژیم غذایی گیاه خواری

درمان بیماری های جنسی

معمولا برای درمان بیماری‌های جنسی ۴ روش زیر وجود دارد. البته برای تعیین نوع درمان باید به پزشک متخصص مراجعه کرد تا پزشک پس از تشخیص نوع بیماری، بهترین روش درمان را تجویز نماید:

• فریز کردن
• مصرف داروهای خوراکی و آنتی بیوتیک
• استفاده از کرم‌های موضعی
• استفاده از محلول‌های شوینده

تذکر مهم: در صورتی مشکوک به بیماری‌های مقاربتی هستید از درمان‌های خود‌سرانه به طور جدی پرهیز کنید زیرا این نوع درمان فقط سبب تشدید بیماری می‌شود. بهترین کار برای درمان بیماری مراجعه به پزشک زنان یا متخصص اورولوژیست است زیرا هر یک از انواع بیماری‌های جنسی دارای یک روش درمانی مشخص هستند و پزشک متخصص از طریق آزمایش ابتدا نوع دقیق بیماری را تشخیص می‌دهد سپس داروی مناسب آن را تجویز می‌کند.

راه های پیشگیری از ابتلا به بیماری های جنسی

معمولا سرعت انتقال بیماری‌های جنسی در سراسر دنیا بسیار بالا است و همین موضوع باعث شده سازمان بهداشتی جهانی دچار نگرانی شود‌. طبق گزارشات اعلام شده از سوی این سازمان، نیمی از افرادی که مبتلا به انواع بیماری جنسی هستند هیچ علامت یا مشخصه‌ای از بیماری را ندارد. به همین منظور لازم است اقدامات پیشگیرانه زیر را جدی گرفت تا بتوان از انواع بیماری جنسی مصون ماند:

• پیش از برقراری رابطه جنسی هر دو نفر آزمایش دهید تا از عدم ابتلا به بیماری مطمئن شوید.
• مصرف الکل و داروهای روانگردان را کاهش دهید یا به طور کل قطع کنید چون افراد پس از مصرف آن‌ها معمولا از انجام رفتارهای پر‌خطر جنسی ترسی ندارند.
• افرادی که از نظر جنسی فعال هستند به صورت دوره‌ای غربالگری بیماری‌های جنسی را انجام دهند.
• علیه ویروس‌هایی همچون پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت A و هپاتیت B واکسیناسیون انجام دهید.
• در حین رابطه حتما از لوازم پیشگیری مانند کاندوم استفاده کنید.
• پیش از برقراری رابطه جنسی و برقرار کردن تماس‌های جنسی دست‌های خود را حتما بشویید.
• بعد از اتمام رابطه جنسی ناحیه تناسلی خود را حتما بشویید.
• پس از برقراری رابطه جنسی حتما ادرار کنید.